Dlaczego jednak jest to źle zadane pytanie?

Ponieważ wynika ono z pewnego niezrozumienia tego, czym są granice w relacjach z innymi.
⏩Granica z def, to miejsce, które oddziela jedno terytorium od drugiego. To w przypadku granicy np. państwa.

Najprostszym przykładem granicy jest⏩ płot, który oddziela mój ogródek od ogródka sąsiada.
Oddziela moją własność od cudzej własności. A w związku z tym oddziela to, na co ja mam wpływ, co kontroluję i o czym decyduję od tego, na co nie mam wpływu, czego nie kontroluję i o czym  nie decyduję.

Przekładając to na język relacji rodzice dziecko‍‍. Nie możemy postawić granicy dziecku, tak, jak nie możemy postawić płotu sąsiadowi w ogródku.

Dla dzieci możemy określić zasady, ale nie możemy ich zmusić do ich przestrzegania. Możemy określić zasady i konsekwencje negatywne ➖w przypadku złamania zasady lub pozytywne ➕w przypadku dostosowania się do niej.

A granice możemy jedynie postawić sobie i tylko sobie. Taką granicą rodzica jest to, że kiedy dziecko złamie zasadę, to nie będę krzyczeć i robić awantury, tylko spokojnie przypomnę na jakie konsekwencje się umówiliśmy i nie wezmę ich na siebie.

Jak to może wyglądać w praktyce?

Syn naszego znajomego uczy się w szkole zawodowej. Pewnego dnia zaspał i gdy się obudził, to zorientował się, że nie zdąży na praktyki i je po prostu opuści. I pobiegł do tego naszego znajomego i woła: ratuj‼️. A on mówi: “weź telefon☎️ i zadzwoń do kierownika. Powiedz prawdę i zapytaj jak to możesz odrobić”. A chłopak nie chciał, bo chciał, żeby to, ktoś za niego załatwił. Po półgodzinnym przekonywaniu w końcu zadzwonił☎️ i ustalił z kierownikiem w jaki sposób odrobi te praktyki.

I ta historia pokazuje bardzo ładnie, że tata:
✔️określił zasadę:   sam musisz rozwiązać ten problem,
✔️ postawił sobie granicę:    nie załatwiam tego za ciebie,

✔️okazał wsparcie:    spokojnie wyjaśnił, co trzeba zrobić i był obecny przy dziecku, nie zostawił go z problemem, zachęcał do rozwiązania.

Kiedy stawiamy sobie granice, a dla dzieci ustalamy zasady, to zyskujemy kilka rzeczy:
✅uczymy dzieci odpowiedzialności,

✅uczymy dzieci, że istnieją konsekwencje i każdy ponosi konsekwencje swoich działań,

✅dajemy dzieciom poczucie bezpieczeństwa, ponieważ dzieci potrzebują “stabilnych” dorosłych,
✅zapewniamy dziecku zrównoważony rozwój, ponieważ aby stać się dojrzałą osoba potrzebują zarówno czułości jak i zasad.

Więcej i dokładniej mówimy na ten temat w webinarze: Granice, czym są i jak wykorzystać je w uczeniu dzieci odpowiedzialności.
Link do webinaru znajdziesz tutaj www.werwinscy.pl/webinary

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *